Hoewel ik veel heb gezien op Kreta, was mijn vriend Manos vastbesloten om de vele geheimen van het eiland met mij te delen. De afgelopen dagen hebben wij samen door spectaculaire kloven gelopen, vertelde hij mij verhalen uit de oudheid en liet hij mij het échte Kreta proeven, weg van de drukke kustplaatsen. Elke dag begonnen we met heerlijke Griekse yoghurt met vers fruit, honing en noten. En de dag sloten we af met lokale raki, want daar kun je op Kreta niet omheen!
Al een tijdje had ik mijn ontdekking Enagron in mijn hoofd, dus ik stelde aan Manos voor om hier ook nog even langs te rijden. Het is al een even geleden dat ik de eigenaar van Enagron, Yiannis, ontmoette. Een echte Griek, trots op zijn land en zo gastvrij als maar kan. Dapper ook, want hij besloot jaren geleden om de sprong te wagen om zich aan ecotoerisme te wagen. Dat was best een stap, want hij moest zijn baan (en dus zekerheid) in de stad hiervoor opgeven. Maar de eerste keer dat ik bij Enagron langs ging wist ik zeker: Yiannis en Fani, zijn vrouw, zullen geen spijt krijgen van die keuze.
Het gevoel van een normaal vakantieadresjes zul je bij Enagron niet snel krijgen, omdat het eigenlijk uit een heel dorpje bestaat. De gebouwen liggen als huizen bij elkaar en ook een restaurant en café ontbreken niet. Alles draait om ecotoerisme, wat wil zeggen dat alles gebeurt in harmonie met de natuur. Producten die ze gebruiken worden direct bij lokale boeren ingekocht, de eigen groenten en fruit worden biologisch verbouwd en vervuiling wordt zo veel mogelijk beperkt. Als gast moet je hier dus ook niet bang zijn om de natuur een handje te helpen. Er worden namelijk verschillende “groene” activiteiten georganiseerd zoals het maken van kaas, botanische wandelingen en traditionele kooklessen. En na het ‘harde’ werken neem je natuurlijk even een duik in het zwembad, want dat is er ook.
Samen met Manos reed ik richting het plaatsje Axos. Ik had Yiannis en Fani van te voren een berichtje gestuurd, dus ze wisten dat ik eraan kwam. Terwijl ik mijn auto parkeerde stonden ze mij al op te wachten. “Wat fijn dat jullie er zijn!”. Yiannis vroeg of wij hem wilden volgen, wat hij wilde ons iets laten zien. En wat bleek: we waren precies op het goede moment aangekomen, want ze waren bezig met het maken van Graviera, de traditionele kaas, en brood. Manos en ik konden meteen aansluiten!
Rondom Stravoula, de huiskok, had een klein groepje gasten zich verzameld om te luisteren naar haar uitleg. Eerst kneedde ze het deeg, waarna ze het in de juiste vorm in de houtoven schoof. Terwijl deze in de oven stond, ging ze verder met het maken van de lokale kaas, gemaakt van verse schapenmelk. We mochten ook een stukje proeven van de kaas, nog vers en zelfs een beetje warm. Het is even wennen, maar oei, wat een smaak!
Een paradijsje voor rustzoekers en liefhebbers van het traditionele Griekse leven. Dat is Enagron. Als je op bezoek bent bij Yiannis en Fani, voel je je echt één met de natuur. En dan niet op een zweverige manier, maar op een manier die je nog heel lang bijblijft. Het filmpje hieronder geeft een goed beeld van wat ik bedoel. Maar het beste kun je het natuurlijk zelf ervaren.
Enthousiast geworden? Enagron vind je op mijn website!
Hoewel ik veel heb gezien op Kreta, was mijn vriend Manos vastbesloten om de vele geheimen van het eiland met mij te delen. De afgelopen dagen hebben wij samen door spectaculaire kloven gelopen, vertelde hij mij verhalen uit de oudheid en liet hij mij het échte Kreta proeven, weg van de drukke kustplaatsen. Elke dag begonnen we met heerlijke Griekse yoghurt met vers fruit, honing en noten. En de dag sloten we af met lokale raki, want daar kun je op Kreta niet omheen!
Al een tijdje had ik mijn ontdekking Enagron in mijn hoofd, dus ik stelde aan Manos voor om hier ook nog even langs te rijden. Het is al een even geleden dat ik de eigenaar van Enagron, Yiannis, ontmoette. Een echte Griek, trots op zijn land en zo gastvrij als maar kan. Dapper ook, want hij besloot jaren geleden om de sprong te wagen om zich aan ecotoerisme te wagen. Dat was best een stap, want hij moest zijn baan (en dus zekerheid) in de stad hiervoor opgeven. Maar de eerste keer dat ik bij Enagron langs ging wist ik zeker: Yiannis en Fani, zijn vrouw, zullen geen spijt krijgen van die keuze.
Het gevoel van een normaal vakantieadresjes zul je bij Enagron niet snel krijgen, omdat het eigenlijk uit een heel dorpje bestaat. De gebouwen liggen als huizen bij elkaar en ook een restaurant en café ontbreken niet. Alles draait om ecotoerisme, wat wil zeggen dat alles gebeurt in harmonie met de natuur. Producten die ze gebruiken worden direct bij lokale boeren ingekocht, de eigen groenten en fruit worden biologisch verbouwd en vervuiling wordt zo veel mogelijk beperkt. Als gast moet je hier dus ook niet bang zijn om de natuur een handje te helpen. Er worden namelijk verschillende “groene” activiteiten georganiseerd zoals het maken van kaas, botanische wandelingen en traditionele kooklessen. En na het ‘harde’ werken neem je natuurlijk even een duik in het zwembad, want dat is er ook.
Samen met Manos reed ik richting het plaatsje Axos. Ik had Yiannis en Fani van te voren een berichtje gestuurd, dus ze wisten dat ik eraan kwam. Terwijl ik mijn auto parkeerde stonden ze mij al op te wachten. “Wat fijn dat jullie er zijn!”. Yiannis vroeg of wij hem wilden volgen, wat hij wilde ons iets laten zien. En wat bleek: we waren precies op het goede moment aangekomen, want ze waren bezig met het maken van Graviera, de traditionele kaas, en brood. Manos en ik konden meteen aansluiten!
Rondom Stravoula, de huiskok, had een klein groepje gasten zich verzameld om te luisteren naar haar uitleg. Eerst kneedde ze het deeg, waarna ze het in de juiste vorm in de houtoven schoof. Terwijl deze in de oven stond, ging ze verder met het maken van de lokale kaas, gemaakt van verse schapenmelk. We mochten ook een stukje proeven van de kaas, nog vers en zelfs een beetje warm. Het is even wennen, maar oei, wat een smaak!
Een paradijsje voor rustzoekers en liefhebbers van het traditionele Griekse leven. Dat is Enagron. Als je op bezoek bent bij Yiannis en Fani, voel je je echt één met de natuur. En dan niet op een zweverige manier, maar op een manier die je nog heel lang bijblijft. Het filmpje hieronder geeft een goed beeld van wat ik bedoel. Maar het beste kun je het natuurlijk zelf ervaren.
Enthousiast geworden? Enagron vind je op mijn website!
Gerelateerde berichten
Laat een reactie achter
Prachtig!